همیشه که شاید تو اگر هیچ وقت وجود نداشتی فکر میکنم.

همیشه که شاید تو اگر هیچ وقت وجود نداشتی فکر میکنم.
شاید باز همون ادم شکست خورده ای بودم که هیچ وقت کسی قبولم نداشت.
همه بهم سنگ پرتاب کردن و منم هیچی نگفتم.
دلم واسه زندگی دوسال پیشم تنگ شده.به پله های عقب نگاه میکنم...
چقد راه با تو اومدم ولی حتا سختی هاشو حسم نکردم.
حتا از نزدیک ندیدمت ولی تو تنها کسی بودی که به قلبم خیلی نزدیک بودی.
با صدات زندگی کردم.با گریه هات با خنده هات و...
حتا نمیدونستی چقدر باعث خوشحالی من میشی.
پنجاه سال دیگه..
اسمتو فراموش کنم
دیگه اهنگ هاتو گوش ندم...
دیگه پوستر از تو روی در و دیوارم نداشته باشم.
ولی ی بار اسمتو تو تلویزیون یا رادیو میشنوم.
اسمتو به یاد میارم.
تمام خاطراتی خوب و بدی که باهات داشتم جلوم رد میشن.
بدون اینکه فکر کنم تو واسه همیشه رفتی گریه میکنم.
و تا اخر عمر از ملاقات با تو خوشحالم:)