تو نیستی و دلم هی بهانه می گیرد

تو نیستی و دلم هی بهانه می گیرد
دلم سراغ تو را بچه گانه می گیرد
فقیرعشق تو هستیم نازنین بیا
بدان فقیر سراغ از خزانه می گیرد
تو نیستی و خیابان چقدر خلوت هست
دلم بهانه ی رفتن به خانه می گیرد
کجاست گوشه ی شهری نشسته اید در آن
دلم تورا همه ساعت نشانه می گیرد
به آفتاب رخت نازنین قسم امشب
غزل غزل دل من عاشقانه می گیرد
کنار چشمه ی جوشان غزل بیا بنشین
چقدر حال مرا این زمانه می گیرد
فدای نرگس مستت تمام دفتر شعر
شبیه شعله دلم هی زبانه می گیرد
بیا و ساحل آرامشم نزن بر هم
دلم بدون تو از این کرانه می گیرد