خانم عزیز و آقای گرامی

خانم عزیز و آقای گرامی
اگر مشکلت تنها بودن است، اگر مشکلت حرف خانواده و فامیل است،
اگر فکر می کنی به سنی رسیده ای که باید ازدواج کنی،
اگر دختر یا پسر مناسب گیر نمی آوری یا آنهایی که گیر می آوری آدم های جالبی نیستند،
اگر عاشق بچه داشتنی،
اگه دلت جشن عروسی می خواهد!،
اگه خانواده اذیتت می کنند و می خواهی مستقل بشوی،
اگر یکی را می خواهی که خانه را تمیز کند و غذا بپزد،
اگر یکی را می خواهی که کار کند و برایت لباس و ماشین و خانه بخرد،
اگر دوست داری بروی شهر بزرگتر،
اگر دنبال وام هستی،
اگر حوصله ات سر رفته،
اگر خوشی زده زیر دلت،
اگر دانشگاهت تمام شده و سر کار می روی و دیگر نمی دانی چه کار کنی،
اگر عاشق کسی شده ای و نمی توانی توی شهر کوچک بدون ازدواج کردن با او باشی،
اگر می خواهی سربازی ات کم بشود،
اگر می خواهی طرف مال خودت باشد و با کس دیگری نباشد!!،
اگر فکر می کنی برای عروسی کردن دیر شده یا نگران حرف مردمی،
اگر فکر می کنی بدون انسان دیگر، کامل نیستی...
.
.
چاره اش ازدواج کردن نیست!!

می توانی بروی با آنهایی که به این دلایل ازدواج کرده اند حرف بزنی و ببینی چقدر به هدف هایشان رسیده اند.
مواظب باش از چاله در چاه نیفتی...

ازدواج پروسه ای جداگانه دارد که به مسائل بالا هیچ ربطی ندارد و آنهایی که برای هدف های بالا ازدواج کرده اند همین دوستان شکست خورده ی خودمان را تشکیل می دهند...
ازدواج، وظیفه ی شما نیست بلکه یک انتخاب از بین صدها انتخاب مسیر در زندگی است.

این پست نمی گوید که ازدواج نکنید بلکه می گوید به همین سادگی ها ازدواج نکنید و قدر زندگی تان را بدانید تا بتوانید در صورت ازدواج، زندگی دو نفره ای را تجربه کنید که
لذتی مداوم و شادی ابدی باشد
نه تحمل و صبر...
ازدواج، بلوغ فکری می خواهد که خیلی از ما هنوز نداریم
یا اینکه طرف مقابلمان ندارد.
دقت کنیم!!