کاش برگردیم به روزهای خوبِ سابق

کاش برگردیم به روزهای خوبِ سابق
همین فردا اخبار اعلام کند
دیگر خبری از کرونا نیست
موبایلم را بردارم و به تو پیام بدهم
" ساعت هفت , همان کافه همیشگی "
کافه ای که ماه هاست میزبان صدای خنده های ما نبوده است و از سکوت و تاریکی هر شبش می توان فهمید که دلتنگ ترین است برای دو نفره هایمان
بدون فاصله اجتماعی روبرویت بنشینم
و با چشمانت مرا یک دنیا حالِ خوب مهمان کنی
خبری از ماسک هم روی صورتت نباشد
تا هلال مثل ماه خنده هایت را
که روشنی بخش شب های تاریک من است
مثل ابرها زیر خودش قایم کند
دستانت را بگیرم و راه بیفتیم در شهر
خنکای شب و خنده های از تهِ دل
دوباره همه چیز مثل قبل شده باشد
صف سید مهدی شلوغِ شلوغ
گیشه های سینما آفریقا پر از ازدحام
و صدای بازی بچه ها از پارک ساعی
أخ که چقدر دلم برای همه چیز تنگ شده بود!
کاش همین فردا روزنامه ها تیتر بزنند
همه چیز مثل قبل عادی است
دست کسانی که دوست دارید را بگیرید
و بی هیچ دغدغه ای راه بیفتید در شهر
همه چیز دوباره زنده شود
خنده های من , خنده های تو
آن حس وحال های خوب , آن دورهمی ها
سکوت شهر این روزها
عجیب بوی دل مُردگی می دهد
هر جا را که نگاه می کنی چیزی
جز دلتنگی سراغت نمی آید
کاش برگردیم به روزهای خوبِ سابق