غم انگیز نیست!؟

غم انگیز نیست!؟
اینکه سال‌ها بعد
کسی روبروت می‌نشیند!
به چشم‌هایت خیره می‌شود و برایت شعرهای مرا می‌خواند!
و آن یک نفر من نیستم...