من اگر شعر به دادم نرسد می میرم

من اگر شعر به دادم نرسد  می میرم
با خودم  با همه دنیای خودم  درگیرم
و اگر شعر به دادم نرسد می گندم
گویی اینجاست که با قلب زمین زنجیرم
من اگر شعر به دادم نرسد از دنیا
از همه عالم و آدم  به خدا دلگیرم
دفتر خالی از بیت و غزل ممکن نیست
در الفبای زمان تشنه ی این تقریرم
و تسلای من از قافیه ها می خیزد
و نهفته ست به ابیات غزل تعبیرم
مثل یک کودک گم گشته ی دنیای پلید
خارج از شعر و غزل دلهره هم میگیرم
کیمیا کرده ام از حرف و سخن اینجا هم
کیمیاگر شدم و شعر و غزل  اکسیرم
نگرانم نشود شعر به دادم نرسد
نگرانم که غزل وارهد از تسخیرم
https://t.me/joinchat/Bywr4QohSOHUSATn-Ws5Mw