آن چنان کز رفتنِ گُل خار می ماند به جا

آن‌چنان کز رفتنِ گُل خار می‌ماند به‌جا
از جوانی حَسرَت بسیار می‌ماند به‌جا
آه افسوس و سرشک گرم و داغ حسرت است
آن‌چه از عمرِ سبک‌رفتار می‌ماند به‌جا
نیست غیر از رشته‌ی طول اَمَل چون عنکبوت
آن‌چه از ما بر در و دیوار می‌ماند به‌جا...
صائب تبریزی