ندهد هچ گل عطر خوش بوی تو را

‌ندهد هيچ گلى عطـر خوش بوی تو را
نفـروشم بــه جهـان پیـچشی از موی تو را

آن زمان غصه سفر کرد از این جان که لبم 
بوسه زد چشم و لب و شانه و بازوی تو را