ئهگهر هاتی تهنیا وهره

ئه‌گه‌ر هاتی ته‌نیا وه‌ره‌ !
ئه‌و بارانه‌ په‌ستم ده...‌کا
که‌ ڕه‌شه‌بای له‌گه‌ڵدابێ
په‌ست ده‌بم به‌و گوڵه‌ گه‌نمه‌ی
له‌گه‌ڵ ژه‌نگا
په‌نجه‌یان تێک هه‌ڵکێشابێ !
ئه‌ی بارانی ساڵی نه‌هات :
ئه‌گه‌ر هاتی ته‌نیا وه‌ره‌ !
بێ ڕه‌شه‌باو بێ ده‌نگ وه‌ره‌
ئه‌ی گوڵه‌گه‌نمی زێڕ کفتم :
ئه‌گه‌ر هاتی ته‌نیا وه‌ره‌
هه‌روه‌ک له‌ناو دڵما ته‌نیای
سه‌رینه‌که‌م بۆ دوو که‌سه‌
دوو کورسی تامه‌زرۆم هه‌یه‌
دوو پیاڵه‌شم هه‌یه‌ بۆچای !
کاتێ به‌ ته‌نیا دێیته‌ لام
مه‌مکی دایکم
سواری پشتی چیاکان ده‌بێ
چیاکانیش دێن
ده‌رگه‌ی ژووره‌ خه‌مگینه‌که‌م ده‌که‌نه‌وه‌
ناوچه‌وانی ده‌رکراوم
ماچ ده‌که‌ن و ده‌یسڕنه‌وه‌ عه _بدولا_پە_شێو





گر آمدی تنها بیا!
دلگیر می شوم
از بارانی کە با بادهای تیرە همراە شود
از گل گندمی کە پنجە در پنجەی زنگسود در افکندە باشد.
آە باران سالهای بی بارش!
اگر آمدی تنها و بی صدا بیا،
مباد با خویش
بادهای سموم را بیاوری!
گل گندم زرین من!
اگر آمدی
اگر آمدی تنها بیا!
همانگونە کە در قلبم تنهایی
بالش من جا خواب نفسهای دو کس است، دختر!
دو صندلی دارم از تنهایی
و دو استکان برای چای!
وانگاە کە تنها نزد من می آیی
سینەهای مادرم، سوار بر پشت کوهستانها می شوند
کوهها نیز می آیند
درب غم زدەی اتاقم را می گشایند
پیشانی راندەشدەام را می بوسند
و دگربارە پاکش می سازند!



#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت