بی رمق تر از آنی ام که

بی رمق‌تر از آنی‌ام که
امید به بهبود سیاست داشته‌ باشم
و بی‌حوصله‌تر از آنی که
خبرهای روز را دنبال کنم
که سیاست، فلسفه‌ی چاه و چاله است
و من نه از چاه حمایت می‌کنم، نه چاله،
نه زمین مسطحی که تحت تکفل چاله‌ها و چاه‌هاست.
به معنای واقعی خسته‌ از بازی گنگ و پیچیده‌ی سیاستم،
که این دریا عمیق‌تر از آنی‌ست که بخشکد
و اساس دنیا را بر آن نهاده‌اند،
که تغییر می‌پذیرد و زوال نه!
که قبل از من بوده و بعد از من نیز هم...
در برهه‌ای ام که به جز آرامش هیچ نمی‌خواهم...
روزنامه را مچاله می‌کنم،
روی آن رنگ می‌پاشم
و با ساقه‌ی سبزی، از آن گل می‌سازم.
نه روشن‌ فکرنمایی‌ام می‌آید،
نه کثافتی را به کثافت دیگری ترجیح می‌دهم.
من آنقدر فهمیده‌ام که
به جز جهان کوچک خودم،
امید به تغییر هیچ جهانی نداشته‌باشم...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌