بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
اما نکته‌ قابل توجه دیگر برای تمامی سؤال‌های مشابه این است که عقل، عدل و حکمت ایجاب می‌نماید که هر کس به هر هدفی کاری را انجام داد، به همان هدفش خودش برسد و طبعاً برای هر کسی کاری کرد، مزدش را از همان کس بگیرد. نمی‌شود برای کسی کاری را انجام داد و مزدش را از دیگری طلب نمود.
لذا اگر دانشمندی برای علم کار کرد علم برای علم، مزدش را از عالَم علم می‌گیرد.یعنی به نتیجه می‌رسد و دستآورد علمی او به نامش ثبت می‌ شود و مورد بهره‌ برداری قرار می‌ گیرد.
اگر دانشمندی برای مردم کاری کرد، پس مزدش را از همان مردم می‌گیرد. یعنی احتمالاً مردم از او به نیکی و بزرگی یاد می کنند و قدردان زحماتش هستند. و اگر هدف یک دانشمند در عرصه‌ علم و خدمت به مردم، کمال و قرب‌ الهی بود، یعنی برای خدا کاری کرد، اجر و مزدش با خداست.
البته این امر اختصاص به دانشمندان ندارد و برای همگان چنین است، حتی اگر کسی نماز بخواند و یا ذکر علی بن ابیطالب علیه‌السلام را به زبان بیاورد و دائم سخن از ولایت به میان آورد، اما هدفش خدا نباشد، نزد خدا اجری ندارد و همه‌ اعمال خوبش از بین می‌رود.
وَ الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُون‏ - اعمال کسانی که آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند حبط می‌ شود از بین می‌رود ، آیا جز در مقابل کردار شان کیفر خواهند دید؟(سوره اعراف آیه 147)
دقت بفرمایید که بقای هر عملی، به طول بقای هدف آن است. پس اگر هدف فانی دنیا بود، آن عمل نیز فانی می‌شود و از بین می‌رود و اگر هدف باقی خدا بود، عمل و آثارش نیز باقی می‌ ماند.(پایان)