ای مهربانتر از برگ در بوسه های باران

ای مهربانتر از برگ در بوسه های باران
بیداری ستاره در چشم جویباران

آئینه نگاهت پیوند صبح و ساحل
لبخند گاهگاهت صبح ستاره باران

بازآ که در هوایت خاموشی جنونم
فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران

ای جویبار جاری!زین سایه برگ مگریز
کاینگونه فرصت از کف دادند بیشماران

گفتی به روزگاران مهری نشسته گفتم
بیرون نمیتوان کرد حتی به روزگاران

بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز
زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران

پیش از من وتوبسیاربودند ونقش بستند
دیوار زندگی را زینگونه یادگاران

وین نغمه محبت بعد از من وتو ماند
تا در زمانه باقیست آواز باد و باران