یه آدمایی هستن که…

یه آدمایی هستن که…
وقتی برای بار اول میبینیشون عجیب باهاشون احساس نزدیکی می کنی.
آدمایی که نه تو گذشتت بودن،نه مطمئنی که تو آینده ات باشن،ولی به احوالت یه رنگ تازه می زنن.
آدمای خیلی ساده ای که لحظه های تکراری زندگیت رو خاص می کنن!
آدمایی که می شه روزی چند بار بهشون گفت: خیلی خوبه که هستی…
آدمایی که دقیقا نمیدونی چه حسی نسبت بهشون داری ولی وقتی میرن انگار یه جزئی از وجودت رو با خودشون میبرن.
این آدما اومدن و رفتنشون شبیه تغییر فصل هاست تازه و خاطره انگیز…
این آدما یادگارین…
قدر یادگاریای زندگیمونو بدونیم …