هرچقدر هم که به وقتِ پریشونیت، محتاجِ تنهایی و سکوتی،

هرچقدر هم که به وقتِ پریشونیت، محتاجِ تنهایی و سکوتی،
یادت نره که یه زنِ آشفته رو هیچوقت نباید بی‌حرف و تنها رها کرد به حالِ خودش!
مشکلاتِ هیچ زنی با منطق و استدلالِ مردانه‌یِ تو حل نمیشه..!
بزرگترین غمایِ یه زن رو میشه با چند تا جمله‌یِ عاشقانه و یه بوسه و آغوش و کمی نوازش و یک -دوستت دارم- از بین برد...
یادت باشه قهرمانِ قصه‌هایِ زنی که بهت پناه میاره خدایِ احساسه ، نه منطق!!!