دولتِ عشق بـه هـر بی سر و پائی نرسد

دولتِ عشق بـه هـر بی سر و پائی نرسد
پـادشـاهیِ دو عـالَـم، بـه گـدائی نرسد

نـرسد در حـرمِ کعبـه ی وصـلِ محبـوب
هـر مُحبّی کـه بـر او جور و جفائی نرسد

بـرو ای عقـل مـگو عشق چرا  کرد چنین
پادشاه است و بر او چون و چرائی
نرسد