بخند این زندگانی را کمی خوشتر کنم جانم

بخند این زندگانی را کمی خوشتر کنم جانم
به قلبم مهربانی کن تو را باور کنم جانم

همیشه ترس دارد دل که روزی ترک من خواهی
بمان و اعتمادم ده به عشقت سر کنم جانم

تو خاتون دل آرایی تو زیبا و فریبایی
دمادم دوست میدارم تو را در بر کنم جانم

همیشه تشنه ام تشنه محبت کن به احساسم
مقدر گشته اقبالم تو را ساغر کنم جانم

شراب ناب شیرازی زلبهایت اگر خوردم
یقین کن تا قیامت من به مستی سر کنم جانم

بیا این عمر کوته را جفا و جور بد باشد
بمان تا با وفاداری دلت گوهر کنم جانم

مرا پاییز از چشم بهاری گونه ات منداز
گذر کن فصلهایم را غمم آخر کنم جانم.