بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
نمیپرسند: چرا خداوند سبحان، در جزای عمری کوتاه و اعمالی کم و گذرا، حیات ابدی در بهشتی پُر نعمت را نصیب می گرداند؟!
چه اصراری بر ارتکاب گناه و رفتن به جهنم هست، در حالی که باب استغفار و توبه، حتی برای گناهان بزرگ نیز باز است؟!
در این پرسش یا شبهه که بسیار هم تکرار می شود، نکات بسیار مهمی نهفته است که حتماً ابتدا باید به آنها توجه شود؛ از جمله:
1- اگر چه خداوند سبحان، به صراحت فرموده که بسیاری از گناهان را حتی بدون استغفار و توبه میبخشم و بسیاری دیگر را به واسطۀ استغفار، توبه و عمل صالح میبخشم و به طور کلی تمامی گناهان نادم و مستغفر را میبخشم، چرا که من ارحم الرّاحمین، عَفوّ، غفور، ستار و توبه پذیرم، اما این بدان معنا نیست که گمان شود که پس دیگر نباید هیچ حساب و کتاب و پاداش و مکافاتی در کار باشد که با علم و حکمت و عدل الهی و نیز عقل انسان و وحی منافات دارد که اگر چنین بود که دیگر ارسال انبیاء و رسولان، نزول وحی، ابلاغ بایدها و نبایدها، قیامت، محشر، بهشت و جهنم، موضوعیتی نداشت.
بنابراین، رحمت و مغفرت واسعۀ الهی، نفی کنندۀ علم، حکمت، مشیّت و عدل او نمیباشد.
2 - گناه، یعنی: تمرد از فرمان الهی و عصیان در برابر او - گناه یعنی جایگزینی بندگیِ هوای نفس خود و دیگران، به جای بندگی خداوند سبحان - گناه یعنی: ضرر رساندن به خود، دیگران و جامعه بشری؛ حال کدام گناهی کوچک است؟! لذا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: لَا تَنْظُرُوا إِلَى صَغِيرِ الذَّنْبِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى مَنِ اجْتَرَأْتُم - به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی نافرمانی خدا که برآن جرات یافتهاید بنگرید. (کنز الفؤاد ج 1 ، ص 55)
و امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: أَعْظَمُ اَلذُّنُوبِ عِنْدَ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ ذَنْبٌ صَغُرَ عِنْدَ صَاحِبِه -بزرگترین گناهان در پیشگاه خداوند سبحان، گناهى است که نزد صاحب آن کوچک شمرده شود.(غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 239)
نکته :
چرا آدمی به جای خداوند رحمان و رحیم، هوای نفس حیوانی را بندگی کند - راه راست، کجروی را برگزیزند - و بدی سیئه به خوبی حسنه ترجیح دهد و بعد نگران باشد و بپرسد که چرا عقوبتش سنگین است؟!
عقوبت سنگین حتی در قوانین و حقوق دنیوی، برای این است که کسی به گناه رغبت و جرأت نیابد و مرتکب ظلم به خود و دیگران نگردد؛ نه این که بگوید: من میخواهم خطا و گناه کنم، اما چرا عقوبتش سنگین است؟!
خطای شناختی در مقولۀ جزا : برخی گمان دارند که عمل چیزی است و جزای عمل چیز دیگری است(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
نمیپرسند: چرا خداوند سبحان، در جزای عمری کوتاه و اعمالی کم و گذرا، حیات ابدی در بهشتی پُر نعمت را نصیب می گرداند؟!
چه اصراری بر ارتکاب گناه و رفتن به جهنم هست، در حالی که باب استغفار و توبه، حتی برای گناهان بزرگ نیز باز است؟!
در این پرسش یا شبهه که بسیار هم تکرار می شود، نکات بسیار مهمی نهفته است که حتماً ابتدا باید به آنها توجه شود؛ از جمله:
1- اگر چه خداوند سبحان، به صراحت فرموده که بسیاری از گناهان را حتی بدون استغفار و توبه میبخشم و بسیاری دیگر را به واسطۀ استغفار، توبه و عمل صالح میبخشم و به طور کلی تمامی گناهان نادم و مستغفر را میبخشم، چرا که من ارحم الرّاحمین، عَفوّ، غفور، ستار و توبه پذیرم، اما این بدان معنا نیست که گمان شود که پس دیگر نباید هیچ حساب و کتاب و پاداش و مکافاتی در کار باشد که با علم و حکمت و عدل الهی و نیز عقل انسان و وحی منافات دارد که اگر چنین بود که دیگر ارسال انبیاء و رسولان، نزول وحی، ابلاغ بایدها و نبایدها، قیامت، محشر، بهشت و جهنم، موضوعیتی نداشت.
بنابراین، رحمت و مغفرت واسعۀ الهی، نفی کنندۀ علم، حکمت، مشیّت و عدل او نمیباشد.
2 - گناه، یعنی: تمرد از فرمان الهی و عصیان در برابر او - گناه یعنی جایگزینی بندگیِ هوای نفس خود و دیگران، به جای بندگی خداوند سبحان - گناه یعنی: ضرر رساندن به خود، دیگران و جامعه بشری؛ حال کدام گناهی کوچک است؟! لذا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: لَا تَنْظُرُوا إِلَى صَغِيرِ الذَّنْبِ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى مَنِ اجْتَرَأْتُم - به کوچکی گناه نگاه نکنید بلکه به چیزی نافرمانی خدا که برآن جرات یافتهاید بنگرید. (کنز الفؤاد ج 1 ، ص 55)
و امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: أَعْظَمُ اَلذُّنُوبِ عِنْدَ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ ذَنْبٌ صَغُرَ عِنْدَ صَاحِبِه -بزرگترین گناهان در پیشگاه خداوند سبحان، گناهى است که نزد صاحب آن کوچک شمرده شود.(غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 239)
نکته :
چرا آدمی به جای خداوند رحمان و رحیم، هوای نفس حیوانی را بندگی کند - راه راست، کجروی را برگزیزند - و بدی سیئه به خوبی حسنه ترجیح دهد و بعد نگران باشد و بپرسد که چرا عقوبتش سنگین است؟!
عقوبت سنگین حتی در قوانین و حقوق دنیوی، برای این است که کسی به گناه رغبت و جرأت نیابد و مرتکب ظلم به خود و دیگران نگردد؛ نه این که بگوید: من میخواهم خطا و گناه کنم، اما چرا عقوبتش سنگین است؟!
خطای شناختی در مقولۀ جزا : برخی گمان دارند که عمل چیزی است و جزای عمل چیز دیگری است(ادامه دارد...)
۶۴۵
۰۱ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.