دانی که نگاهی به نگاهت نگران است

دانی که نِگاهی به نگاهَت نِگران است؟!
در مرگ دلم پای خیالت به میان است؟! در شعر، پریشان نظران جای ندارند
زیبایی چشمان تو معیار بیان است

با دیدن تو رنگ ز رخسار جهان رفت
این دیدنت انگار که تکرار خزان است

ای عشق کمی شعر بخوان مست شوم من
آوای تو مستانه تر از صوت اذان است

زیباتر از آنی که ز وصفت به درآیم
نور نگهت مرجع اشعار گران است

در هر نفسم باز بخوان راز دلم را
این شعر پر از حرف دل و سرّ نهان است