بسم رب الشهدا

بسم رب الشهدا
آن هنگام که کوها مانند آب روان جاری میشوند
و آن هنگام که زمین حالتی به خود میگیرد که گداخته است از عدم
و آن هنگام که عشق رنگ میبازد
تو هستی
و میبینی
و میشنوی
فریاد هارا
مردم بانگ بر می آورند
و از ترس به خود میپیچند
و چنان از پلیدی خود رنج میبرند
که گویی هر ثانیه میمیرند
و زنده میشوند
به بدترین شکل ممکن
خنده ی مستانه ی تو در کنار نور ابدیت تک نوازی میکند.
چشم امید به توست
به دست شافیت
که روی سر این آلودگان بکشی
و برهانیشان از هرچه زشتیست.

و خوش باد به حال مادرت و پدرت و خواهرت و برادرت که در این صبر ایوب وار تورا گم نکردند و گریه کم کردند و گذشتند از خویش که این گذشتن آغاز زندگی ابدیست و آغاز راهی نو برای تحقق بخشیدن به اهدافیست که جانت را برایش فدا کردی و گشتی شهید راه دفاع از سردار عشق زینب (س).
بوسه باران باید کرد دست خانواده ات را ای مرد شهید.
دستانی که همچو تویی را پرورش میدهند باید بوسه باران کرد.
هزار آفرین به پدری چون علی که پسری چون حسین را به وصل اربابش رساند و با صلابت ایستاد و ستون خیمه ی دهقان نشکست.
هزار آفرین بر مادری که لباس رزم به تن تو کرد و هزار آفرین به خواهری که زینب گونه از تمام آرمان های الهی تو دفاع جانانه کرد در این سرزمین نیستی و هزار آفرین به برادری که جای خالی تورا باعث شد کمتر حس کنند که او نیز مانند تو دلیر زاده است.
دست شفاعت را از سر ما برندار
و تاوان رفاقت با ما را بده
هرچند ما تاوانیم برای تو
و تو مایه ی افتخاری برای ما
.

وصالی،رفیق شهید