شبستانی زدی بر صبح بی پایان دردی

شبستانی زدی بر صبح بی پایان دردی
که میسوزد دل اوارهء هجران دردی
🌾🍃🍂🍁
چنان داغی زدی بر موج این صحرای دوری
که بر جا مانده اهی بر شب طوفان دردی
🌾🍃🍂🍁
به زخمی قطعه قطعه شد درخت ارزویی
که زلفی زد به روز حسرت پیمان دردی
🍁🍂🍃🌾
تو رفتی و شبی ماند و ، تب آزردهء غم
به سوگ صد هزاران نالهء افغان دردی
🌾🍃🍂🍁
چراغ روشن شبهای این آوازه ام باش
تو که فانوس دریای شب دوران دردی
🌾🍃🍂🍁
تو که مرغ دل باغ غزلهای شبانی
بگو موی پریشان کدام ؟ ویران دردی
🌾🍃🍂🍁
بیا بر نم نم دلتنگ این چشمان پر درد
که می بارد به دامان خریداران دردی
🌾🍃🍂🍁
به بغضی می نویسم قصهء دلگیر این باغ
تو نیستی بر غم و داغت بسوزد جان دردی
🌾🍃🍃🍁🌾🍃🍂🍁
🌾🍃🍂🍁
🍁🍂