بی تو

"بی تو"

بی تو !
روزگار می گذرد لنگ لنگان،اما!
نفس گیر است هوای نبودنت!
بی تو! اشک امان نمیدهد در لحظه 
بی مقدمه
بی دلیل 
بی تو! گریه عادت چشمانم شده است
و خنده چقدر دور و ابلهانه!
بی تو! پنجره چشم به راه است و
موسیقی یعنی ترانه ای قدیمی و دلگیر!
بی تو! درخت ,گنجشکهای آواره را
آشیان نمی دهد...
بی تو! قلم یاری نمی کند
و واژه ها
در انتهای خود تکثیر بی هدفی دارند
بی تو! قدم زدنهای طولانی 
حسرت های طولانی
شبهای طولانی...
بی تو !
زمان در لحظه ی حذف "ما" 
ایستاده است
و من،
عبور می کنم از زمان!
چه غریبانه...!