دم افطار که بی تاب تر و تشنه ترم

دم افطار که بی تاب تر و تشنه ترم
می شوم غرق علمدار ...عمو، ...آب، ... حرم

بعد یاد تومی افتم که غریبی آقا
تو کجا دعوتی افطار؟ چرا بی خبرم؟