همیشه یک جای کار می لنگد

همیشه یک جای کار می لنگد
حتی در بهترین وضعیت
همیشه حس نبود چیزی دنبالمان میکند
حتی درخندهایمان ترس موج میزند
به ظاهر ارامیم اما قلبمان رو دور تند ست
به نظر کم حرفیم اما صدای فریاد هایمان بر سر فکرهایمان گوش سلول هایمان را کر کرده ست
می بخشیم اما ته دلمان تا مدت ها غمگین است
می مانیم اما اثری از ماندمان نیست
میرویم اما بیش‌تر از همیشه هستیم

به راستی که چقدر ما آدم ها عجیبیم...