من آدم صبوریم خیلی صبور، شاید ساعت ها قضاوتم کنی و من به

من آدم صبوریم خیلی صبور، شاید ساعت‌ها قضاوتم کنی و من به جای شلیک کلمات به سمت مغزت سکوت کنم، شاید نمک بریزی رو زخمم ولی دوا بشم برای زخمای دلت ولی یادت باشه این صبرکردنا پشتش به دریا نیست؛ یه روزی مثل کوه آتشفشان هروی جمع شده فوران میکنه. نمیگم بترس از روزی که صبرم تموم شه چون قرار نیست بُکشمت، فقط اون روز دیگه دوست ندارم، اون روز هرچقدرم با منطقم برات بجنگم نمیتونم باهات همکلام شم، اون روز ترجیح میدم به جای نگاه‌کردن به چشمات به پیامای بازرگانی که همیشه حوصله سر بر بودن خیره شم، من متنفرم از یهویی رفتنا، از یهویی سردشدنا ولی مجبور میشم بخاطر تو کاری که دوست ندارم و انجام بدم..!
#تکس