عاشقت شده ام

عاشقت شده ام!
از جوشیدنِ نامت در دهانم
از چند خط شعری‌ که روی تنت جا گذاشتم
از دردِ دل کردنم با گلدانِ شمعدانی!
دانستم عاشقت شده ام!
از اینکه روی پاییز دنبال رد پایت میگردم
و صدای نفست را وقتِ شعر خواندن میبوسم
یا جای دست هات که روی تنم جوانه زده
دانستم عاشقت شده ام!
از اینکه همیشگی ترینی...
از اینکه چشم میبندم میباری!
و چشم باز میکنم طلوع ‌میکنی!
از اینکه برای تو نفس میکشم
پیداست عاشقت شده ام!
از اینکه تا نیایی شعر ناتمام...
و تا نخوابی رویا بی تعبیر است،
از اینکه تا در آغوشم‌ نگیری تنهایم،
و تا نبوسی ام شعر‌ی زاده نمیشود...
دانستم عاشقت شده ام!
آری...
طوری عاشقت شده ام‌ که اگر حالا پنجره را باز‌ کنی
و با لبخند صدایم‌ بزنی...
خدا تمام‌ِ شعر های جهان را به من نازل خواهد کرد!