آدم بعد از جدایی بیشتر از قبل به خاطرات فکر میکند

آدم بعد از جدایی بیشتر از قبل به خاطرات فکر میکند،
به آدمهای رفته...
و تو این فکر کردن ها فقط خاطرات خوب را یادش می آید؛
خنده های از ته دل وچشمان پر از ذوق...
آدم ِدلتنگ بدی ها را از یاد میبرد،
اشکها را و شبهایی که تا صبح هزار شب گذشته از فکر حرف هایی که شنیده و چیزهایی که دیده...
برای همین به یاد آوردن خوبی ها و فراموش کردن بدی هاست که آدم دلتنگ میشود
که اگر بدی ها را هم یادمان بیاید دیگر "دلتنگ "نمیشویم
"دلزده "میشویم
حتی از همان خاطرات خوب و لحظه های ناب...