میدانی پدرم همیشه می گفت “تحمل یعنی بگذاری، درد بیاید، بم

میدانی‌ پدرم همیشه می‌گفت “تحمل یعنی بگذاری، درد بیاید، بماند، بِدَرَد، برود"
اما...آدمها کتاب نیستند که صفحه ۱۵۳ را نشانه بگذاری و بروی و بعدها که برگردی، هنوز روی صفحه ۱۵۳ روی قفسه منتظرت باشند."
آدمها می‌روند...
آدمها تغییر می‌کنند...
کم‌حرف‌تر‌می‌شوند..
خسته‌تر..
بی‌حوصله‌تر...
و‌تقریبا...تمام‌می‌شوند!
پس..تا از کسی مطمئن نشده ای،
آهنگایی را که دوست دارید بااو گوش نده،
جاهایی را که دوست دارید بااوش نرو،
فیلمهایی را که دوست دارید بااو نبین،
که یکدفعه میرود و همه‌ی چیزهایی که
دوستشان داشتی را نیز با خود میبرد...!
وقتی عمیق نگاهش کردم گفت...اگر روزی خواستی حصار این حد و مرز هارا برای کسی از بین ببری سعی کن آن فرد تنها یک نفر باشد!
چون انسان برای هرکسی پا روی عقیده اش ...چیزی که آن را باور دارد نمی‌گذارد!
مگر آن که آن فرد ثابت کند ارزش درهم شکستن دیوار روحت و لمس قلبت را دارد!




#هلن