ایابرایلذتهایلحظهایباارزشترینهاراازدستدادی

ایا_برای_لذت_های_لحظه_ای_با_ارزش_ترین_ها_را_از_دست_دادی؟ . .
.
گاهأ همه چیز را رها می‌کنیم و می‌رویم دورمان را می‌زنیم و گمان می‌بریم که هرانچه از آنِ ماست باید همان جایی که رهایش کردیم، صحیح و سالم منتظر بازگشتمان باشد! غافل از آنکه افراد آستانه‌ی تحمل دارند، سوت پایان را می‌زنند و برای همیشه از زندگیمان خارج می‌شوند! یا به خوشبینانه ترین حالت به داستان نگاه کنیم، انتظارمان را می‌کشند دقیقا زمانیکه ما با خیال راحت لحظه ای را خوش نشستیم و او آنقدر ناشیانه توسط ما جایی رها شد که بخواهد هم منتظر بماند، از این مسیر سالم باز نمی‌گردد! از یاد مبریم آدم ها می‌آیند، می‌مانند، می‌رقصند گاها به هر سازِ مان ؛ اما جایی، زمانی، یا خودشان می‌گذارند و می‌روند یا در همان نقطه آنقدر انتظار می‌کشند که جایگاه اشتباهی، زندگیشان را به تباهی می‌کشاند! یادمان نرود چه چیز، چه کسی، را برای چه، کجای لحظه رها کردیم ! پیش از آنکه رها کنیم یادمان باشد، برخی از انسان‌ها و برخی از احساسات، هیچ وقت تکرار نمی‌شوند!

متین_فرحبخش