ماه شعبان و گریزی به مناجات شعبانیه

#ماه_شعبان_و_گریزی_به_مناجات_شعبانیه



✍ شاهد بر این سخن، این عبارت است که می گوید 👈 وَ اَقْبِلْ عَلَیَّ اِذا ناجَیْتُک 🌸🍃

🌳 به من رو کن و توجه فرما، آن گاه که با تو به مناجات می نشینم 🌸🍃


🌼 فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْک همانا به سوی تو فرار کردم 🌸🍃

💠 فرار از چیزی، به معنای ترس و وحشت از آن چیز است. علی علیه السلام 👈 با این عبارت، وحشت خود از غیر خداوند و در نتیجه آرام گرفتن در سایه مناجات با او را، بیان می کند 🌸🍃


💠 توضیح آنکه 👈 عوالمی که در آن، گناه و آلودگی و کفر، اتفاق می افتد ، عوالمی ظلمانی و وحشتناکند که خداوند در قرآن کریم این عوالم تاریک را به زیباترین صورت، این گونه بیان فرموده است 👇


🌳 اعمال آنها که کفر ورزیدند، همچون ظلماتی است در یک دریای عمیق و پهناور که موج آن را پوشانده و بر فراز آن موج دیگری و بر فراز آن، ابری تاریک است. ظلمت هایی است، یکی بر فراز دیگری، آن گونه که هرگاه دست خود را خارج کند، ممکن نیست آن را ببیند ❗️و کسی که خدا نوری برای او قرار نداده، نوری برای او نیست 🌸🍃

منبع 📚 سوره ی نور / آیه ی ۴۰


✍ برای انسان سالک، یعنی انسانی که 👈 فرار از هر چه غیر از خدا را آغاز نموده است، فرار از گناهان و اعمال کفرآمیز، مرحله آغاز سیر و سلوک او می باشد. 🌸🍃


💠اوهر چه که در این راه سیر می کند، به منازلی می رسد که گرچه در ابتدای راه، برایش دشوار و ترسناک نبود ، ولی اکنون که به میانه راه رسیده است وقوف در این منازل برای او وحشت آور است و باید از آنها نیز فرار کند و آن منازل وحشتناک، توجه به اسباب و غفلت از مسبب است 🌸🍃

💠 توضیح آنکه 👈 انسان سالک در این مرحله به این نتیجه می رسد و به یقین درمی یابد که تا مسبب یعنی ⚡️خداوند⚡️ نخواهد، از دست اسباب، هرگز کاری ساخته نیست 🌸🍃