در بازی زندگی یاد میگیری

در بازی زندگی یاد میگیری
اعتماد به حرف های قشنگ
بدون پشتوانه ...
مثل آویختن به طنابی پوسیدست..‌

یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو ...
گاهی میتوانند دورترین ها باشند...

یاد میگیری:
آنقدر از خودت برای روز مبادا
پس انداز داشته باشی...
تا بتوانی یک روزی
تمام خودت رو بغل کنی و بروی ...
و در جایی که
شنیده و فهمیده نشوی نمانی....

یاد میگیری :
دیوار خوب است...
سایه درخت مطلوب است...
اما هیچ تکیه گاهی ابدی نیست....