ای آنکه به دور از تو رُخِ شعــر کَبود است

ای آنکه به دور از تو رُخِ شعــر کَبود است
اندازه ی من مات نگاه تو کــه بوده ست؟!
 
پــس رفته کمی روسری از رویِ سرِ تـو
دیـوانِ غـــزل هایِ تو را باد گشوده ست
 
در چشم سیاه تو مگر چیست که چندی ست ـ
خواب و خور از این عاشقِ بیچاره ربوده ست؟
 
هم جا شده ای در دلِ اشعارِ معاصـــــر
هم شیخِ اَجل در پی توصیف تو بوده ست
 
هِــی پرسه نزن در دل اشعار کـــه بانوـ
این شاعرِ دیوانه ی تو سخت حسود است
 
هر مُنتقدی دیده تو را گفته که بی شک ـ
گیسوش دل انگیزترین شعرْ سروده ست
 
بی رحم و عذاب آور و آواره کننده ست
چشمان سیاهت بَتَر از آل سعــود است