ذهن ، تو را دچار آشوب میکند و همان ذهن به تو

ذهن ، تو را دچار آشوب میکند و همان ذهن به تو
میگوید که مثبت اندیش باش .
تلاش کن ، زور بزن تا مثبت باشی .
ذهن ، زنده به ازدحام و درگیری است ، اگر چیزی برای درگیری وجود نداشته باشد ، ذهن به هراس خواهد افتاد ، از اینرو تو را به تلاش وامیدارد.
روح بیدار به تو پیشنهاد نمیدهد که مثبت اندیش باشی ، روح بیدار در سکوت است .
تشویق به مثبت اندیشی ، تشویق به فرار از منفی اندیشی است و شخص فراری ، حامل همه آشوبهاست .
از رنج و درد فرار نکن .
همانجا که هستی بمان .
مثبت اندیشی حقیقی ، باید پیامد و زاییده آگاهی باشد ، تو با مثبت اندیشی به آگاهی نخواهی رسید ، با آگاهی ، مثبت اندیشی حقیقی ، از راه خواهد رسید .
حالت معکوس تصور توست .
مثبت اندیشی ، تحمیل آشوبها به روان ، در قالب معکوس شده منفی اندیشی است .
مثبت یا منفی ، دو قطب مخالف یک میدان هستند و تو باید از این میدان بالکل ، خارج شوی.
اگر با خودت صادق باشی ، خواهی دید که هرچه بیشتر به خودت تلقین مثبت اندیشی میکنی ، اوضاع ، وخیم تر میشود .
من مثبت هستم !!!!
من نمیتواند مثبت باشد .
همه گرفتاریها از من است .
تاریکی را انکار نکن .
در باطن مثبت اندیشی ، یک دروغ ظریف ، پنهان شده است .
دیدن نیمه پر لیوان و دیدن وجوه مثبت و زیبای رویدادها ، خودبخود و بدون حضور یک فاعل مداخله گر ، حاصل بلوغی درونی است نه اینکه در ذهنت ، صرفا واژه های مثبت را تکرار کنی .
تکرار و تلقین ، در نهایت ، تغییری جزئی و ذهنی ایجاد میکند و تغییر در جان و روح ، به تلقین و تکرار واژه ها نیست .
تاریکی را بشناس ، روشنایی ، خود خواهد آمد .
تاریکی را انکار نکن .
زمانیکه خشم داری و به خودت تلقین میکنی که من مهربانم ، به خودت دروغ میگویی و این خشم ، آتشی در زیر خاکستر خواهد بود و در موقعیتی دیگر ، فوران خواهد کرد .
بپذیر که خشمگینی و خشم خود را در آغوش بگیر.
تاریکی خشم را بشناس ، روشنای مهربانی ، بدون تلاش و پیشفرض و دخالت تو ، ظهور خواهد کرد .
پذیرش ، راه جدیدی به روی تو خواهد گشود .

کوروش رهبرزاد از کتاب : هوش معنوی