خودت رو تنها با بدیهات به یاد نیار، اما بدیهات رو به یاد
خودت رو تنها با بدیهات به یاد نیار، اما بدیهات رو به یاد بسپار.
خودت رو تنها با تاریکیهای درونت به یاد نیار، اما تاریکیها رو بپذیر و به یاد بسپار.
اگر کسی رو رنجوندی، تمنای بخشش کن، اگه بخشیده شدی، رنج نابخشودگی رو از یاد نبر.
اگر کسی رنجوندت، ببخش و بگذر. یا نبخش و بگذر. اما بگذر، که ایستادن در رنجیدگی انتخاب زیستن در مردابه، و تو واقعا حیفی.
اگه خطا کردی، برای جبران تلاش کن و خودت رو ببخش. با خودت مهربونتر باش. از خودت-حتی اگه مثل من تاریکی- شرمسار نباش. از یاد نبر خودت رو از یاد نبری، و هر روز سعی کن اگه شد کمی آدم بهتری باشی، و تا میتونی آزاری برای کسی خلق نکن.
توی بادهای اردیبهشت برقص، توی داغی مرداد برقص، توی باران آبان برقص، و توی برف بهمن بلندبلند بگو من هستم، نه چندان کامل، نه چندان زیبا، اما بسیار واقعی. تو تنها رقاص این دنیای خشم و خون و زجر باش.
و همیشه لبخند بزن حتی وقتی یأس زورش زیاده و ابر تو گلوته. دنیا پره از عبوسان عاصی و لبخند تو رو خیلی کم داره. زندگی کن، میدونم سخته، اما زندگی کن.
خودت رو تنها با تاریکیهای درونت به یاد نیار، اما تاریکیها رو بپذیر و به یاد بسپار.
اگر کسی رو رنجوندی، تمنای بخشش کن، اگه بخشیده شدی، رنج نابخشودگی رو از یاد نبر.
اگر کسی رنجوندت، ببخش و بگذر. یا نبخش و بگذر. اما بگذر، که ایستادن در رنجیدگی انتخاب زیستن در مردابه، و تو واقعا حیفی.
اگه خطا کردی، برای جبران تلاش کن و خودت رو ببخش. با خودت مهربونتر باش. از خودت-حتی اگه مثل من تاریکی- شرمسار نباش. از یاد نبر خودت رو از یاد نبری، و هر روز سعی کن اگه شد کمی آدم بهتری باشی، و تا میتونی آزاری برای کسی خلق نکن.
توی بادهای اردیبهشت برقص، توی داغی مرداد برقص، توی باران آبان برقص، و توی برف بهمن بلندبلند بگو من هستم، نه چندان کامل، نه چندان زیبا، اما بسیار واقعی. تو تنها رقاص این دنیای خشم و خون و زجر باش.
و همیشه لبخند بزن حتی وقتی یأس زورش زیاده و ابر تو گلوته. دنیا پره از عبوسان عاصی و لبخند تو رو خیلی کم داره. زندگی کن، میدونم سخته، اما زندگی کن.
۶۸.۷k
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰