پیشکش به آنان که با آرزو زیستند و از درس انتظار یک جمعه

پیشکش به آنان که با آرزو زیستند و از درس انتظار، یک جمعه غیبت نکردند...
کاش هر چه زودتر بانگ اناالمهدی به گوش همگان می‏رسید و این نوا مرهمی بر دلهای پریشمانمان می‏گردید...

به یاد آن روز، دل های خود را آماده و گوش های خود را منتظر برای شنیدن نوایی روح‏ بخش می ‏کنیم.
گوش کنید! صدای او را می ‏شنوید که همگان را به ندای الهی دعوت می ‏کند و در اوج تنهایی ‏اش دنبال همراهان و یاورانی می‏گردد که او را از اعماق وجود پذیرفته ‏اند.

خوشا آنان که دل های خود را آماده و پذیرای قدم های آن نازنین کردند و هر لحظه آمدنش را انتظار می‏ کشند... اگر کمی دلهای خود را آماده کنیم صدایش را می‏ شنویم.

صدایی که در اوج تنهایی و مظلومیت است...
گوش کنید!
منم آن ساقی مه رو که به هر بزم طرب

هر دلی را به یکی موی، برآویخته‏ ام


اناالمهدی؛
من موعود زمانم، صاحب عصر، پرورده دامن نرگس و آورنده عدل خدا.
من مهدی، قائمه گیتی، خرد هستی و ادامه خدایم.
شکیب شما در سراشیب عمر. میوه باغ آفرینش، فراخی آسمان ها و نجابت زمین.
من گریه‏ های شما را می ‏شناسم.
با انتظار شما هر شام دیدار می‏ کنم.
نغمه ‏گر ندبه ‏های شما در میان کاج های غیبتم.
اشک های شما آیندگان من است.
دلتنگی های من، گشایش بخت شماست.

سلام امام تنهایم دوستت دارم....

#اللهم-عجل-لولیک-الفرج