میدونی داشتم به این فکر می کردم

میدونی داشتم به این فکر می کردم ،
اگه آسمون یه شخصیت داشت !
چه جوری بود ؟
خوب بود یا بد ؟
قشنگ بود یا زشت ؟
بعد به این فکر فرو رفتم که اگه قرار بود من.. به آسمون یه شخصیت هدیه بدم چی میدادم ؟
شیرین یا تلخ ؟
ترش یا شور ؟
یا شاید هم بی مزه !


همینجوری تو فکر بودم نا خودآگاه سرم و بالا گرفتم و آسمون رو دیدم
وقتی بهش نگاه کردم
فهمیدم چه هدیه ای باید بهش بدم
.
.
میخوای بدونی چی بهش هدیه دادم !

.

نگاه کردن به دلیل آرامش
نگاه کردن به جایی که ازش اومدی
چایی که اینگار یه تیکه از وجودت توش گم شده

حس و حال خوبی موقع نگاه کردنش بهت میده

وقتی حسش میکنی
می فهمه دردت رو
وقتی می فهمی
داره بهت به نوع خودش
روش خودش میگه
خودت رو خالی کن
عین من !

عین من وقتی ناراحتم گریه می کنم
ولی از پهناور بودنم بزرگ بودن منم کم نمیشه !
عین من وقتی خوشحالم با تموم وجودم نور و ابر هام کنار هم جا میدم و سیع می کنم شادیم با همه سهیم شم

همون جور که من شاد هستم
دلم میخواد تو هم شاد باشی

پس نگران نباش و با صدای رعد و برقی که تو قلبت داری
تو کوه ها داد بزن
اونقدر داد بزن که آروم شی

میدونستی احساسات تو مهمه
داشتن حال خوبت واسه من مهمه
پس کاری نکن ناراحت شم از حال بدت
نگرانت شم و فراموش کنم کی هستم
نزار اونقدر به بارم که نتونی نور خورشید رو میبینی

.
.

.

آره حالا فهمیدی آسمون همچین شخصیتی داره پیش من

دلم میخواد آسمون تو رو هم ببینم .. .



پس بدون و ناراحت نباش اگه تو قدر آسمون رو می دونی و باهاش ارتباط برقرار می کنی
عجیب نیستی !

فقط اونقدر احساس داری که بتونی بفهمی اگه باهات مثل آدم ها حرف نمیزنه
اگه صدای بادش رو نمی‌شنوی
دلیل نمیشه بگی اون بی جونه

یادت باشه مردم همیشه حرف میزنند
پس دلیل نمیشه همیشه حق بگن
...
اینِ آسمون قشنگه
با رنگ های مختلف حالت رو خوب می کنه