خیلی وقتها از کل این دنیای بزرگ فقط یک سهم میخوای

خیلی وقتها از کل این دنیای بزرگ فقط یک سهم میخوای... .
فقط یک نفر...
که برای خودت باشه... .
میدونی نمیشه... .
ولی اصرار میکنی به داشتنش... .
گاهی هرچقدر که اشک میریزی و زار میزنی نمیتونی به اون چیزی که میخوای برسی...
شاید سهم تو نیست.. .
شاید قسمت تو نیست... .
هیچی سرت نمیشه، نه قسمت، نه شانس... .
فقط سر خدا داد میزنی گله میکنی که چرا بهم نمیدیش...
شبات خلاصه شده تو فکر اون که الان کجاست؟ چیکار میکنه؟
ولی بازم فقط فکره، بازم هجوم فکر که به سرت حمله میکنه... .
هی با خودت میگی اگه خدا به من ندتش چیکار کنم؟ اگه یهو یکی دیگه رو انتخاب کنه چیکار کنم؟ .
هی اشک میریزی که خالی شی ولی هیچ راهی نداره...
فقط داشتن اون میتونه ارومت کنه... .
ولی.... .
شاید بدستش بیاری دیگه هیچ ذوقی نداشته باشی... .
شاید بودن و دیدن و داشتن یک چیزی فقط از دور قشنگ باشه... .
شاید نزدیک از بودنش نزدیکت حالت و بهم بزنه... ولی.... .
بازم میخوایش... .
زندگی شده ولی هایی که تمومی نداره و داره کم کم نابودت میکنه.... .
فقط دلت به داشتنش خوشه ولی توی رویا خیال دست و پا میزنی... .
مرگ ارزو به چشم دیدن مثل مردن میمونه...