غروب های جمعه

" غروب های جمعه "
درست مثل چای سرد شده است....

از دهن افتاده و تلخ...

اول صبحش گرم است و دلچسب...

غروب که میشود,,
ســاعت ،
کند میشود
دل پر میشود
درون سرهایمان تـرافیک میشود...

جمعه ها باید همیشه,
"صبح"بماند...

" غروب هایش" ,
آدم را
زنده به گور میکند....