کۆچ

‌ کۆچ
ـــــــــــــــــ
بەشی "۱"


سەرت بەخشیی بە ڕەشەباو ئەویش کردی:
بە ساباتی ئەو لووتکانەی
بە سەر پێدەشتی ئاوێنەی دڵدارانا
ئەیان ڕوانی

نەتئەزانی؟!
نەتئەزانی...
سەرت گەواڵە هەورێکە
ژانی ڕەهێڵەو...

کوڕژنی برووسکەکان ڕایئەژەنێ؟
نەتئەزانی...
ئەبێ بچیتە تاریکیی
چاوانتەوەو...
گریانی خۆت داگیرسێنێ؟!
وا تۆی ئەویست!



کوچ
ـــــــــــــــــ
قسمت "۱"

سرت را به گردباد سپردی و
بادش سایبان آن ستیغی کرد
که پهندشت آیینه دلدادگان را
در منظر داشت.

مگر نمیدانی
نمیدانستی سرت پاره ابری است
درد رگبار و شیهه آدرخش می جنباندش؟
نمیدانستی باید به ظلمت چشمان خود فرو روی
و شمع گریه را بر افروزی؟
ترا چنین میخواست...

شعر: شێرکۆ_بێکەس
ترجمە: ناصر_حسامی

ادامە دارد...



#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت