نگاهی گذرا بر زندگی امام حسن عسکری ع
#نگاهی_گذرا_بر_زندگی_ #امام_حسن_عسکری_ع
یکی از شیوه‌های اعدام کردن افراد در آن روزگار این بود که شخص متهم را جلوی درندگان می‌انداختند تا دریده و خورده شود و یا آنکه او را در تنور می‌انداختند و یا تا سر حدّ مرگ به باد کتک می‌گرفتند.
سرکوب واختناق تا آنجا گسترش یافته بود که به مثابۀ شیوه ای در مبارزات داخلی میان خاندان حاکم در آمده بود و هم از این روست که می‌بینیم انقلابها و ترورها در بین افراد خاندان خلیفه به تنها زبان گویا مبدل شده بود.
اما شهادت امام حسن عسکری(ع)
عصر امامت آن حضرت، شش سال (از سال ۲۵۴ تا ۲۶۰ هجری قمری) بود، و اکثراً آن حضرت در تبعید و زندان و تحت نظر به سر برد و سرانجام به دستور معتمد (یا معتز) عباسی به طور مرموز، مسموم شده و شهید شد.
خراسانی در منتخب می‌نویسد: اصلح آن است که قاتل آن بزرگوار، معتمد عباسی بود چنانکه کفعمی در جدول مصباح نوشته، و ملاّ صالح در شرح کافی از شیخ صدوق نقل کرده که آن حضرت را 👈 معتمد کشت.
علاّمه سیدمحسن امین می‌نویسد: «مدت شش سالة امامت امام حسن عسکری (ع) در شهر سامراء، چند ماه آن مصادف با خلافت «اَلْمُعْتز» بود، و یازده ماه و ۲۸ روز آن مصادف با خلافت مهتدی بود، و پنج سال آن در عصر خلافت معتمدعباسی گذشت»
در ساعات آخرعمر حضرت بیماری آنچنان بر آقا امام حسن عسکری (ع) شدید شد که آن حضرت توان دوا خوردن را نداشت، به غلامش عقید فرمود:
👈 به آن حجره برو کودکی را می‌بینی که پشت پرده به سجده افتاده است، او را بیاور،
غلام به آنجا رفت و آن کودک را در حال سجده دید، کودکی که چهره ای درخشان، و موی سرش به هم پیچیده، و بین دندانهایش گشاده بود، نزد پدر آمد، وقتی که نگاه امام حسن (ع) به او افتاد گریه کرد و فرمود: یا سَیِّدَ اَهْلِبَیْتِهِ اِسْقِنِی الْماءَ فَاِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبِّی. :
یعنی👈 «ای سرور اهل خانة خود، به من آب بیاشام، همانا من به سوی پروردگارم می‌روم». (و قائم نزدیک است).
التماس دعا 🙏 #علی_علی
یکی از شیوه‌های اعدام کردن افراد در آن روزگار این بود که شخص متهم را جلوی درندگان می‌انداختند تا دریده و خورده شود و یا آنکه او را در تنور می‌انداختند و یا تا سر حدّ مرگ به باد کتک می‌گرفتند.
سرکوب واختناق تا آنجا گسترش یافته بود که به مثابۀ شیوه ای در مبارزات داخلی میان خاندان حاکم در آمده بود و هم از این روست که می‌بینیم انقلابها و ترورها در بین افراد خاندان خلیفه به تنها زبان گویا مبدل شده بود.
اما شهادت امام حسن عسکری(ع)
عصر امامت آن حضرت، شش سال (از سال ۲۵۴ تا ۲۶۰ هجری قمری) بود، و اکثراً آن حضرت در تبعید و زندان و تحت نظر به سر برد و سرانجام به دستور معتمد (یا معتز) عباسی به طور مرموز، مسموم شده و شهید شد.
خراسانی در منتخب می‌نویسد: اصلح آن است که قاتل آن بزرگوار، معتمد عباسی بود چنانکه کفعمی در جدول مصباح نوشته، و ملاّ صالح در شرح کافی از شیخ صدوق نقل کرده که آن حضرت را 👈 معتمد کشت.
علاّمه سیدمحسن امین می‌نویسد: «مدت شش سالة امامت امام حسن عسکری (ع) در شهر سامراء، چند ماه آن مصادف با خلافت «اَلْمُعْتز» بود، و یازده ماه و ۲۸ روز آن مصادف با خلافت مهتدی بود، و پنج سال آن در عصر خلافت معتمدعباسی گذشت»
در ساعات آخرعمر حضرت بیماری آنچنان بر آقا امام حسن عسکری (ع) شدید شد که آن حضرت توان دوا خوردن را نداشت، به غلامش عقید فرمود:
👈 به آن حجره برو کودکی را می‌بینی که پشت پرده به سجده افتاده است، او را بیاور،
غلام به آنجا رفت و آن کودک را در حال سجده دید، کودکی که چهره ای درخشان، و موی سرش به هم پیچیده، و بین دندانهایش گشاده بود، نزد پدر آمد، وقتی که نگاه امام حسن (ع) به او افتاد گریه کرد و فرمود: یا سَیِّدَ اَهْلِبَیْتِهِ اِسْقِنِی الْماءَ فَاِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبِّی. :
یعنی👈 «ای سرور اهل خانة خود، به من آب بیاشام، همانا من به سوی پروردگارم می‌روم». (و قائم نزدیک است).
التماس دعا 🙏 #علی_علی
۱۲.۳k
۱۴ آبان ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.