مگذار که فرزانه ی فرزانه بمیرم

مگذار که فرزانه ی فرزانه ٫ بمیرم

بگذار که دیوانه ی دیوانه ٫ بمیرم

میخانه اگر جای من ِ بی سر و پا ٫ نیست

بگذار که پشت ِ در ِ میخانه ٫ بمیرم

محروم ٫ چو از آن لب ِ شیرین ِ ٫ چو قندم

بگذار که لب بر لب ِ پیمانه ٫ بمیرم

از عشق ِ پر آشوب ِ تو چون ٫ خانه خرابم

بگذار که آواره و بی خانه ٫ بمیرم

ویران ٫ چو از آن دیده ی ویرانگر ِ ٫ مستم

بگذار که عاشق دل و ویرانه ٫ بمیرم

با عشق ِ تو چون عهد نمودم ٫ به اراده

بگذار که با عشق ِ تو مردانه ٫ بمیرم

چون جز تو مرا ٫ یاری و دلدار ِ دگر ٫ نیست

بگذار که من از همه بیگانه ٫ بمیرم

از عشق ِ تو چون رانده شدم ٫ از همه مردم

بگذار که تنها و غریبانه ٫ بمیرم

این قصه ی ما ٫ کام ندید ٫ از سر ِ٫ تقدیر

بگذار به نا کامی ِ افسانه ٫ بمیرم

یارا ٫ به بَرم گیر در آن لحظه ی ٫ مردن

بگذار در آغوش ِ تو مستانه ٫ بمیرم

ای دهر ٫ وصالش ندهی لیک ٫ تو بگذار

در نزد ِ همین دلبر جانانه ٫ بمیرم

عمری چو به دل ٫ حسرت ِ وصل است و وصالش

بگذار که حسرت دل و ویرانه ٫ بمیرم