دو بوسه از لب شیرین تو با زور می چسبد

دو بوسه از لب شیرین تـو، با زور می چسبد
عسـل با نیش های مهلک زنبـور می چسبد

تومثل قهوه میمانی که هم دلچسب هم تلخی
که قهـوه بـا تمام تلخیَش بدجور می چسبد

اگرچه ترش و لب دوزست طعم غوره های تو
ولی شیـرین تر از یک حبّهء انگور می چسبد

کنـار خلق و خوی ترش خود کوه نمک داری
انار ترش لب های تـو قدری شور می چسبد

دلـت هـر چنـد افتـاده بـه قـلّاب دلـم امّا
شکار شـاه ماهی ها، فقط با تـور می چسبد

اگر پروانه خودرا زد برآتش از سر عشق است
که داغ شعلهء سوزان به شوق نور می چسبد

شبیـه بیـد مجنـونی که لیلی وار می رقصد
تماشـای قـد و بـالای تـو از دور می چسبد

تـو مثـل قلّه ی صعب العبور کوه سرسختی
که بوسه از لبت با زحمت و با زور می چسبد