نبودنتـ بهـ منـ حس مرگـ میدهـد ...

نبودنتـ بهـ منـ حس مرگـ میدهـد ...
حسـ دنیآیی خفهـ ... بستہ ... سردو تاریک ...دریغ از هیچ سر پنآهے !
منـ دیوانهـ وار محتاج لمسـ های معصومانتـم ...
محتاج بوسیدنـ لبـ هایـ سرخو کوچکے ک ذره ذره وجودم را پر از خواستنتـ میکننـد و من تنهـا ماننـد شوالیهـ اے بی دفاع در برابرتـ ب زمین میخورمـ ...
در دامـ عشق بی انتهایتـ غرق میشوم ...
در انتظار چیزی بیشتر ...
چیری بیشتر از داشتنتـ !
و تمامـ وجود من تمامـ تو را عاشقانهـ میپرستد ...
انگار هیچـ خبرے از آنـ توده سرکش ک گستآخآتهـ تلاش میکرد مرا از باتلاقـ احسآسآتم بیرونـ بکشـد و بہ سوے دنیآے منطقی و بی احسآسـ آدم ها ببـرد ، نیستـ !
و چہ بهتـر ... !
متنفـرم از منطقی کہ آدم ها تعریفش میکننـد!
آنهـآ کہ قلـبـ ندارند !!
از احسآسـ چہ میفهمنـد ؟!
.
و تمـآم وجود منـ ... عاشقآنہ تمـآم تو را میپرستـــد ...❤

پ ن: حوصلم سر رفته بود 😐