آهای منحنی رنگ و نور و زیبایی

آهای منحنی رنگ و نور و زیبایی !
بشین کمی بنویسم من از تو انشایی

نخند شعر مرا نوچ می کنی، شیرین
فدای خنده ات.. این نقطه ی مربایی

نرقص! خط به خطِ دفتر انحنا برداشت
میان سطر نمی گنجی.. انحنازایی

به چشم خواهری از هر چه گل لطیف تری
ولی کدام گل است اینچنین تماشایی ؟

به چشم شاعری از ماهیان قشنگ تری
لباسْ پولکِ لغزان ! پری دریایی

به چشم همسری از هر چه خواب رویاتر
سه قرص خوردم و به خواب من نمی آیی

من از قبیله ی عشقم، برادر مجنون
گمان کنم تو هم از خواهران لیلایی

زمینی ای، ولی اهل زمین.. گمان نکنم
گمان کنم که تو کادوی آسمان هایی

خلاصه دفتر صد برگ هی مچاله شد و
نشد ترا بنویسم که جنس رویایی

تو بهترین زن دنیایی.. البته زن نه
به قول مرد جماعت: تو خیلی آقایی ...