عکاس فرزانه بانو

#عکاس_فرزانه_بانو
به نام خدایی که دل نوشته هایم را او به این دل می آورد.....خیلی وقته شعر جدید,تو پستام نذاشتم .اینم یه شعر نو.. امید وارم مثل همیشه با نظرات خوبتون همراهیم کنید دوستان.. ،،
#بسیار_برای_تو_نوشته_ام_دل_خود_را
🌷 🌷 🌷 🌷
هر کسی در دل خود آشیانی دارد...
آشیانی پر نور،آشیانی نزدیک, آشیانی که کنار خود ماست
و در ان گنجشکی ست که به دنبال هدف میخواهد,
پر خود وابکند..
گنجشک دل من در یکی از روز ها یک صدایی بشنید زان سر کوه سخن...
پی ان دشت جهید...
حال خواهم که به تو دردو دل ها بکنم, در دل این شب یاس, دل خود وابکنم....
پشت این قلب ونگاه پشت این چشمه ماه..
حرف هایی ابدی ست, که دلم میخواهد..
بنویسم آن را..
من در این دشت نگاه و دلارامی گل..
دل خود را دیدم...
و مدام از سر شوق, شوق دیدار خودم, پی آن دشت روم
تو در این دشت بزرگ یک گل زیبایی..
که دلم را هردم, به خودم وا کردی..
تو همان گل هستی که به یک شبنم پاک, روی اندیشه راز,دل من را شستی...
و به گلبرگ دلم ،
تو همان پروازی,که پر, اوج خودت، پر من را بگشود
و چراغ دل تو خانه ی مسکین را اندکی روشن کرد.....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
خوبان عالم, ادامه ی شعرو در پست بعدی میگذارم چون شعر طولانیه....ممنون از همراهیتون..