بوی حادثه می آید، آن گاه که شهر در خود می لرزد، دیوارهای

بوی حادثه می‌آید، آن‌گاه که شهر در خود می‌لرزد، دیوارهای شهر آوار می‌شود و شهر مسموم می‌شود. شهر جان می‌دهد. خانه‌ها، آسمان، زمین، انسان‌ها، همه و همه نابود می شوند. دیگر سراغی از حیات نیست، هیچ دستی بلند نمی‌شود؛ هیچ صدایی نیست، هیچ پنجره‌ای از این پس، باز شدن را در ذهن خود تصویر نمی‌کند، هوا بوی فاجعه می‌دهد، هیچ‌کس هوای این حوالی را نفس نمی‌کشد و سردشت مسموم می‌شود.
8 تیر ماه سالروز بمباران شیمیایی سردشت، روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی و یاد عزیزان آسیب‌دیده در این حادثه تلخ گرامی باد.