بیش از هر چیز دیگری در دنیا

بیش از هر چیزِ دیگری در دنیا
عاشقِ آدمهایی ام که شاید چندان پیچیده نباشند اما به ساده ترین چیزها ؛ با نگاه،حرف و کلماتِ متفاوت شان عمق می بخشند!
مثلاً یک گلِ زیبای حالا از هر نوع اش به چشمِ تیزبینِ آنها فقط یک گلِ ساده نیست؛ شاهکارِ محضی از زیبایی ست و بهانه ای برای جورِ عاشقانه تری زیستن!
همانها که ذهنِ خلاقشان تک درختی را به جنگلی سبز و انبوه گره می زند تا طراوتِ سبزه های تر به احساس ات رنگ بپاشد و کوچه ای ساده را به وقتِ شاعرانگی؛ کوچه باغ می بینند و باغستانِ صدها خاطره ی دور و نزدیک!
من شک ندارم در برابرِ آدمها ؛
آن نیمه های پٌر و دوست داشتنی
را بهتر می بینند!
مثلاً روشنیِ لحظاتِ معصومانه ی لبخند و برقِ شوقِ چشمها ؛ خوش تر در حافظه شان می نشیند تا جهآنِ تیره ی بغض و کینه و اندک دلخوری های بی ارزشِ همیشه بدقواره!
این جهآن به هٌرمِ بودنشان چه خواستنی و همدل تر می شود و بیش از اینها جآن می دهد برای عمیق زیستن و عاشقانه تر دیدن!