فدای تک تک نفس هایت

فدای تک تک نفس هایت...


ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺩﻻﻥ ﺭﺍ ﻫﻮﺱ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺷﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﺍﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﻫﺮﮔﺰ ﻣﮋﻩ ﺑﺮﻫﻢ ﻧﻨﻬﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺻﺎﺩﻕ
ﺁﻧﺮﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﻗﺪﺕ ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺎ ﻧﻨﺸﯿﻨﺪ
ﯾﺎ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯿﻨﺪ ﻭ ﺑﯿﺘﺎﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﯼ ﺍﺷﮏ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ
ﻧﺮﮔﺲ ﺷﻮﺩ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﭼﻮ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ
ﮔﻔﺘﻢ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺑﯿﺎ ﻧﺎﺯﮐﻨﺎﻥ ﮔﻔﺖ
ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺣﺎﺟﺖ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ