تفکر، ضروری ست، اما کافی نیست.

#تفکر، ضروری‌ست، اما کافی نیست.
#انسان باید زندگی را نیز بشناسد،
وگرنه، شبیه #فیلسوفی می‌شود
که سورن کی‌یرکِگارد از او سخن می‌گوید:
«کسی که #قصری باشکوه بنا می‌کند،
اما #محکوم است در آن زندگی نکند.
او در #مجاورت آنچه برای دیگران بنا کرده، #اتاقکی برای خود می‌سازد،
و خودش نیز داخل #صف تماشاییان می‌شود!»
#مراقبه، تفکر نیست، زندگی‌ست.
آن را روزانه #زندگی کن، لحظه به لحظه؛ یعنی در آن زندگی کن، یا بگذار #مراقبه در تو زندگی کند.
مراقبه امری آن‌دنیایی نیز نیست،
زیرا چنین #تمایزاتی همه از ذهن ناشی می‌شود:
این‌ حرف‌ها نظری‌اند، وجودی نیستند. مراقبه، امری وجودی‌ست.
#مراقبه چیزی بیش از زندگی کامل روزانه نیست.
زندگی، نغمه‌های نیایشِ خود را در جامه‌ی ساقه‌های علف تقدیمِ آن نورِ بی‌نامِ آسمان می‌کند.

نگین