بـعضی از افراد انقدر نگرانند که آسیب نبینند، هیچ کاری در

بـعضی از افراد انقدر نگرانند که آسیب نبینند، هیچ کاری در زندگی نمیکنند.
انقدر نگرانند که بخورند زمین، که راه نمیروند،
انقدر نگرانند که اشتباهی نکنند که هیچ تصمیمی نمیگیرند.
انقدر نگرانند که یارشان بد از آب در بیاید که هیچ وقت عاشق نمیشوند.

عزیز من تو داری خودت را میکشی.
زندگی انقدر ترس ندارد،
باید قدم بـرداری،
بروی جلو،
حرف بزنی،
تجربه کنی،
حالا فوقش اشتباه کردی،
تو جانب احتیاط را رعایت کن،
شد شد نشد هم نشد ،
میترسی زندگی تمام شود ؟

تو که داری اصلا از زندگی استفاده نمیکنی، پس دیگر چه فرقی میکند؟

برو حرفت را بزن،
تصمیمت را بگیر،
فوقش بد شود ،
مگر چه میشود؟
فوقش سختی میکشی ، به آن لحظات خوش زندگی نمی ارزد؟
میخواهی هیچوقت عاشق نشوی؟
هیچ تصمیم مهمی نگیری؟
هیچ وقت دل به دریا نزنی؟
هیچ تجربه ای نداشته باشی؟
چرا انقدر از آسیب خوردن میترسی ؟
چرا انقدر خودت را ضعیف تصور میکنی؟
دلت میاید با خودت این گونه رفتار کنی و زندگی را به کام خودت زهر کنی؟

تو میتوانی بارها و بارها ناکام بشوی و دوباره شروع کنی،
بارها و بارها تصمیم بیخود بگیری و بار ها و بارها راجع به آدم ها اشتباه کنی و دوباره شروع کنی.

زندگی همین است، زندگی یعنی تغییر.
زندگی را فریز نکن. زندگی کن.

به قول آقا مولانا : خُنُک آن قمار بازی که بباخت هر چه بودش، بنماند هیچش الّا هوس قمار دیگر.

هرکسی که خود را دوست بدارد، می‌تواند دیگران را دوست بدارد. 
اگر خودم را نپذیرم و دوست داشتنی نیابم، دشوار است قبول کنم دیگری مرا دوست بدارد.
قدر شناسی و لذت بردن از داشته ها
یک قابلیت است 
چه بسا آنچه تو داری 
اوج آرزوی دیگری باشد

اگه قرار بود دَری باز نشه
جای دَر دیوار میکشیدن
پس اُمیدتو از دست نده
Stop being a prisoner of your past. Become the architect of your future
از زندانی گذشته بـودن دست بکش.
معمار آینده ات بـاش