راستش اول خواستم بگم:

راستش اول خواستم بگم:
"دیگه بوی پاییز داره میاد و ..."
ولی یکم که فکر کردم یهو شنیدم یه صدایی گفت:
"زنیکه, تازه بوش داره میاد ?
خفه شدیم رفت از گند و بوی پاییز. از بوی اون همه دلای سوخته و آتیش گرفته. اون همه عشقای نافرجام که جز یه مشت خاطرات تلخ و قلبای شکسته و سینه های سوخته چیزی ازشون نمونده به یادگار.
حالا توی خوشحال اومدی میگی ...?" راستش یکم که به حرفای اون صدا که حس می کردم خیلی برام آشناست فک کردم, دیدم چندان هم بی راه نمیگه حرفاش درسته.
پاییز فصل دل های سوخته, قلبای شکسته و احساسات جریحه دار شدست.
نیازم نیست بریمو بگردیم که بخوایم اون قلبا رو پیدا کنیم. چون کار بی فایده ای هست. روی صورت اون آدما دیگه جز یه ماسک خندون چیزی پیدا نمی کنیم.
در عوض پاییز, این فصل زرد بی وفای مملو از خاطرات کذایی اومده و رنگ و روی حقیقی این آدما رو به خودش گرفته.

ای داد بی داد ...
راست میگفت خب ... راستی, یادم اومد, اون صداهه, صدای قلب شکسته ی خودم بود ...! :-)